Συμμετοχή κρατικών αρχών στην πρόκληση των επεισοδίων
Βάσει σ’ένα δημοσίευμα στην Ελευθεροτυπία τις 21/11/06 στο οποίο ο Πρόεδρος του Τμήματος Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών του ΑΠΘ. Ν.Ι. ΜΑΡΓΑΡΗ
Ορίστε μερικά αποσπάσματα από το άρθρο:
Υπήρξα μάρτυρας των επεισοδίων στη Σχολή Θετικών Επιστημών. Μια ομάδα περίπου εκατό «αγανακτισμένων πολιτών» είχε συγκεντρωθεί στη διασταύρωση της Αγίου Δημητρίου με το δρόμο που οδηγεί στα Κάστρα. Οι φοιτητές έλεγαν ότι ήταν μέλη της Χρυσής Αυγής, αλλά εμένα μου φάνηκαν διαφορετικοί. Επισημαίνω ότι οι «αγανακτισμένοι» δεν ήταν κουκουλοφόροι. Ήταν κοντοκουρεμένοι, καλοξυρισμένοι και γενικά ευπαρουσίαστοι.
Οι εν λόγω κύριοι βρίσκονταν πλάι πλάι, σαν παλαιοί γνώριμοι, με τα ΜΑΤ που είχαν παραταχθεί στο οδόστρωμα στη συμβολή της Αγίου Δημητρίου με την Κασσάνδρου. Από εκεί προκαλούσαν διαρκώς τα μέλη της πανεπιστημιακής κοινότητας, που βρίσκονταν στο οδόστρωμα της Πανεπιστημίου και στον προαύλιο χώρο της Σχολής Θετικών Επιστημών, πετώντας διάφορα αντικείμενα, βρίζοντας και ασχημονώντας.
Τα οιονεί αστυνομικά όργανα, που ήταν δίπλα τους, ουδέν έπρατταν για να τους απομακρύνουν. Παρέμεναν στη θέση τους, ενώ, αν ήταν όντως όργανα της τάξεως, έπρεπε να τοποθετηθούν ανάμεσα στους προβοκάτορες και στα μέλη της πανεπιστημιακής κοινότητας και όφειλαν να απωθήσουν ή καλύτερα να συλλάβουν τους πρώτους.
Κατά τις 9 μ.μ. οι «αγανακτισμένοι» επιχειρούν επίθεση μικρής κλίμακας και φτάνουν μέχρι τη συμβολή της Αγίου Δημητρίου με την Πανεπιστημίου, όπως φαίνεται στο χάρτη Νο1 που επισυνάπτεται. Ο όγκος των πανεπιστημιακών, που παρέμειναν στις θέσεις τους, φαίνεται ότι απέτρεψε την κλιμάκωση της επίθεσης. Ας σημειωθεί ότι η επίθεση συνοδεύτηκε με την εκτόξευση δακρυγόνων -από ποιους άραγε;- στις τάξεις των πανεπιστημιακών, χωρίς αποχρώντα λόγο.
Από τη νέα τους θέση οι προβοκάτορες έγιναν περισσότερο προκλητικοί. Τα αντικείμενα που πετούσαν μπορούσαν πλέον να προκαλέσουν σημαντικές βλάβες. Η δράση τους είχε πια καταστεί επικίνδυνη και έπρεπε να είχε προκαλέσει την επέμβαση της Αστυνομίας. Όμως, η Αστυνομία ουδέν έπραξε.
Το να ανέχεσαι κάποιους φουκαράδες αλήτες να ασχημονούν δεν είναι ό,τι καλύτερο, και γι' αυτό εμείς αρχίσαμε σιγά σιγά να αποχωρούμε οργανωμένα. Όμως, μόλις οι προβοκάτορες κατάλαβαν τις προθέσεις μας, εξαπέλυσαν επίθεση μεγάλης κλίμακας και έφτασαν μέχρι τον περίβολο του πανεπιστημίου. Την έναρξη της επίθεσης σήμανε η μαζική ρίψη δακρυγόνων εντός του πανεπιστημιακού χώρου και μάλιστα πίσω από τις τάξεις μας, όπως φαίνεται στο χάρτη Νο2. Αυτό αποδεικνύει σχεδιασμό και συντονισμό ενεργειών με τα ΜΑΤ. Εκτός κι αν δεχθούμε ότι οι «αγανακτισμένοι πολίτες» διαθέτουν πλέον και δακρυγόνα.
Όμως, αυτό που με κάνει να πιστεύω ακράδαντα ότι οι «αγανακτισμένοι πολίτες» δεν ήταν απλοί προβοκάτορες, είναι ο αυτόματος τρόπος με τον οποίο σταμάτησαν μπροστά στον περίβολο του πανεπιστημίου. Ήταν σαν να εκτέλεσαν αυστηρή εντολή καλά εκπαιδευμένα άτομα
Και το κερασάκι.
Επίσης, αλγεινή εντύπωση προκαλεί και η στάση των δημοσιογράφων. Μέχρι τώρα από ελάχιστους ειπώθηκαν κολακευτικά σχόλια για τον περιορισμό της έκτασης των γεγονότων που κατόρθωσε η παρέμβαση των πανεπιστημιακών, ενώ δημοσιογράφοι και πολιτικοί εξακολουθούσαν στη ΝΕΤ να ομιλούν για την κατάργηση του ασύλου. Ακόμη κανείς δημοσιογράφος δεν «πρόσεξε» και, όπως είναι επόμενο, δεν σχολίασε τη νεκρανάσταση των αλήστου μνήμης «αγανακτισμένων πολιτών».
Όλα αυτά τα καλούδια συνέβησαν στις 17/11/06,μαζι με τον άγριο ξυλοδαρμό του δύστυχου φοιτητή έρχονται να μας θυμίσουν ότι τριανταδύο χρόνια μετά το ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΖΕΙ !!! ζει και βασιλεύει.
